Potloden helpen

“Ik teken om tot rust te komen,” zegt A. (16)  Het helpt om afstand te nemen. “Dat doet me echt goed, want door dingen te laten rusten en even weg te kijken, worden ze soms duidelijker.”  A. kijkt vragend op. Of we dit begrijpen? Ze haalt de schouders op. “Soms ben ik wat onzeker, zegt ze zacht. Of over mijn toeren, of droef weet je. Tekenen kan ook troosten.” De potloden helpen A. op weg om te begrijpen wat er om haar heen gebeurt.

 “Mijn leven is niet altijd gemakkelijk geweest en ik kan steeds beter het verleden laten rusten. Daar heb ik gelukkig veel hulp bij.” De tekening die ze maakt terwijl we A. interviewen, duidt exact haar gevoelens. “Je ziet mijn hand en die van de begeleidster.” A. blikt liefdevol naar haar individuele begeleider die aandacht luistert naar elk woord. “Je ziet dat ze mijn hand vasthoudt,” zegt A. “Want soms heb ik dat heel erg nodig. Echt waar. In dit leven geeft ze me de ruimte om te zoeken wie ik ben, maar soms heb ik nood aan haar hand, haar oor, haar hulp, haar aanwezigheid.” De twee knikken naar elkaar. “Dit is wat goede begeleiding kan zijn, “ fluistert ze. “Aanvoelen wat de jongere voelt en bij de hand nemen wanneer nodig.”